Çocuğunuz yeni yürümeye başladığı zaman bunları aklınızdan çıkarmayınız. Çocuk düşecek, bir yerini sakatlayacak diye korkmayınız. Düştüğü zaman telaşa kapılıp başına koşmayınız, yerden kaldırmayınız. Düştüğü gibi kalkmasını da bilmelidir. Düştüğü zaman ağlayan çocuklar, bir yeri acıdığı için değil, korktukları için ağlar. Bu çocukların mutlaka korkak bir annesi vardır. Çocuk korkuyu da anne ve babadan öğrenir. Bazı aileler, yeni yürümeye başlayan çocuğu düşmekten korumak için ya yürütece bindirir ya da elinden tutarak yürütürler. Çocuklar bu tür anne babaların elinde yeteneklerini keşfedemezler.

Kimi anneler, çocuk bir yere mesela sandalyeye çarpıp canı yandığında çarptığı yeri döverek veya çocuğa dövdürerek acısını unutturmaya çalışırlar. Bu davranış çocuk ruh sağlığı açısından daha da tehlikelidir. Anne, bu davranışıyla, çocuğa şunu telkin etmektedir: “Canının yanmasına bu sandalye sebep oldu, ondan intikamını al.” Böyle yetiştirilen bir çocuk, uğradığı her zararı veya başarısızlığı başkalarından bilir, özeleştiri yapmayı öğrenemez.

Küçük kedi yavrularına bakınız. Düşmekten korkmadıkları için en yüksek ağaçlara tırmanmaktan çekinmezler. Kuşlar, uçmaya hazır hissettikleri yavrularını korkmadan yuvadan aşağıya bırakırlar. Çocuk da böyledir. Düşmekten korkmadığı zaman yürümeyi daha çabuk öğrenir. Yürüme, koşma, zıplama ve her türlü vücut hareketi çocuk için yemek içmek kadar gereklidir. Kaslar ve kemikler vücut hareket ettiği sürece güçlenir.

Bugün, en ıssız sokaklardan hatta mezarlıklardan bile gece karanlığında korkmadan yürüyebilecek bir cesarete sahipsem, bunu çocukluğumda beni korkutmadan büyüten anneme ve babama borçluyum. Uç yaşlarında bir arkadaşımdan cadı masalı dinlemiş, gelip bunu anneme anlatmıştım. Sevgili annem, cadı masalını dinledikten sonra, “böyle şeylere inanma yavrum, dedi, cadı diye bir şey yoktur. Böyle şeyleri korkak insanlar uydurur. Sen cesur bir çocuksun, korkmana gerek yok.” Annemin bir gün bile beni cezayla, babamla veya Allah’la korkuttuğunu hatırlamıyorum.

Çocuk eğitiminde masal ve kısa hikâyelerin payı da oldukça fazladır. Ancak çocuk edebiyatı yazarlarının çocuk psikolojisi ve zihinsel gelişimleri hakkında bilgi sahibi olmaları gerekir. Bu bilgiden mahrum olan yazarlar masal ve hikâye yazarken olaylara yetişkin gözüyle yaklaştıkları için çocuklara bir faydası dokunmaz. Masal klasiklerine baktığınızda kahramanlarının hep çocuklardan seçildiğini, senaryonun basit olduğunu ve çocukların hayal dünyalarını beslediğini görürsünüz.

Çocuk şiirleri ve şarkıları da basit olmalıdır. Uzun şiirler ve şarkılar ezberleyen öyle çocuklar bilirim ki, okudukları sözlerin anlamını bilmezler. Çünkü kendileri ezberlememiş, anne baba tarafından ezberletilmiştir. Ben çocuklarıma ilk defa şarkı öğretmek istediğim zaman, çocuk şarkısı bulmakta güçlük çekmiştim. Bulduklarımın çoğu sözleri ve melodisi zor şarkılardı. Ben de çareyi çocuklarım için sözleri ve melodisi basit masal içerikli yeni şarkılar yazmakta buldum. Şarkılarım çocukların o kadar hoşuna gidiyordu ki, işimden eve döndüğümde önüme çıkar, “baba bize bir şarkı daha öğret,” derlerdi.

Bir önceki yazımız olan 23-24-25 Şubat Tarihinde Doğanların Burcu Ve Özellikleri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.