Aracıların bedensiz varlıklardan ileti aldıkları hipotezinin önemli bir sınaması, ruhların verdikleri bilgi ile gerçekte ne olduğunun karşılaştırılmasıyla olurdu. Ne yazık ki bu bilginin doğruluğu kolaylıkla değerlendirilemez; çünkü ilgili bilgiyi almak için tasarlanmış sorular, ruh tarafından ya önemsenmez ya da kaçamak yanıtlarla savuşturulur.

Bu şekildeki yanıtlara dayanan herhangi bir öngörü, sözdeöngörüdür; çünkü öngörülen olaylar değerlendirilmek için çok geneldirler ve büyük bir hata payına izin verebilir.

Aracılık olayının diğer bir sınama yolu’da ruh olduğu öne sürülen kimsenin sesinin teyp kayıtlarını inceleyerek, konuşma örneğinin, ruhun savladığı, zaman ve yerde yaşayan bir kişiden beklenen konuşma örneği olup olmadığının belirlenmesidir. Örneğin, Arran Adası ndan 13. yüzyılda bir Iskoç’un bedeninden çıkmış bir ruh olduğunu savlayan bir ruhun, 13. yüzyıl Iskoçyalısı gibi olması beklenir.

“Samuel’e aracılık yapan Lexington, Kentuckyli Lea Schultz un, savı böyleydi. Filologlar (dil uzmanları) tarafından yapılan uzman çözümlemeler, Samuel’in konuşma örnekleri ne İngilizce ne de İskoçların Galyacasıydı. Aslında, konuşma örneklerinin, “herhangi bir yüzyıldaki İskoçyalıların” konuşma örnekleri olmadığı sonucuna varıldı. Dahası, gerçek bir 13. yüzyıl lehçesine ait seslerin modern kulaklara anlaşılmaz geleceğine de işaret edildi.

Eğer aracılık, bedensiz varlıklardan gelen bilgilerin sonucu değilse, o zaman bu olayı nasıl açıklayabiliriz? Bazı aracılar, sadece rol yapıyor olabilir. Bile bile iletiler alıyormuş gibi yapar. Bazıları ise, anının kaynağını anımsamadan bir şeyi anımsamak olan kriptoamnezi hastası olabilir ve düşüncenin ilk olduğuna ya da olağanüstü olayların sonucu olduğuna inanabilir. Bazıları da, bilinçlerinin bağımsız parçalarının, oradan bir yerden varlıklar gibi görünebildiği transın farklı evrelerinde, bazıları ise akıl h astalıklarına bağlı yanılsamalar içinde olabilir.

Bir önceki yazımız olan DİŞİ KEÇİ’NİN KALBİ başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.