Dolaylı olarak ruhlarla iletişim kurmanın diğer bir şekli ise, ruh çağırma tablası denilen bir aygıt kullanımıyla gerçekleşir. Ruh çağırma anlamında kullanılan ouija sözcüğü Fransızca (oui) ve Almanca (ja) evet sözcüklerinin birleşiminden oluşur. Tabla on dokuzuncu yüzyılda eğlence için kullanılmaya başlamış; fakat sonra metafizik bir uğraş, “bir kimsenin yaşamın çoğu gizemine yanıt bulduğu, sözde ruhlar âlemine girilen bir kapı’ haline dönüşmüştür.

Ruh çağırma tablası, alfabenin tüm harflerinin ve O’dan 9’a kadar sayıların yazılı olduğu bir tabladır. Aynı zamanda evet, hayır ve hoşça kal sözcüklerini de içerebilir. Üçgen bir gösterge (ya da planşet) tablanın üzerinde durur. Her birini tablanın bir tarafında olan iki kişi kullandığı zaman, ikisi de ellerini gösterge üzerine koyar. Tablaya bir soru sorulur. Yanıt olarak, gösterge sözümona öyle bir şekilde hareket eder ki, tablada ruhsal ve telepatik bir yanıt hecelenir ya da gösterilir. Ruh, oturumu sona erdirmek istediği zaman, iddiaya göre göstergeyi hoşçakalı gösterecek biçimde yönlendirir.

Sözdebilimçiler, ölü ruhlarının göstergeyi ruhlar dünyasından mesajlar iletmek için hareket ettirdiklerini savunurlar. Gerçekte ise, kişi göstergeyi bir mesaj oluşturmak için kasıtlı bir biçimde hareket ettirmiyorsa, ellerdeki küçük bilinçsiz hareketler, hareketten sorumludurlar. Bu durumda, ruh çağırma eylemine katılan kişi, göstergeyi hareket ettirdiğinin bilinçli olarak farkında değildir ve yanıta gerçekten şaşırabilir.

Bir önceki yazımız olan DİŞİ KEÇİ’NİN KALBİ başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.