Oğlunuzun doğacak kardeşine rakip gözüyle bakacağını unutmayınız. Kardeşi gelene kadar yalnız kendisine ait olan anne sevgisini bir başkasıyla paylaşmak çocuk için acı vericidir. Sevginizi test etmek için yapacağı huysuzluklara ve inatçılıklara hazır olmalısınız. Kötü duygu yoktur. Kontrol altına alınamayan ve yönetilemeyen duygu vardır. Kötü olarak isimlendirdiğimiz duyguların da bizi olgunlaştıran bir işlevi vardır. Kardeş kıskançlığı bunlardan biridir. Peygamber çocukları bile bu duyguyu yaşamışlar. Eğer kardeşini kıskanan çocuğa bu duygusunu dile getirmesine izin verir, onu dinlerseniz, kıskançlık duygusu zararlı etkisini kaybedecektir. Çocuklar kardeş kıskançlığı yardımıyla duygularını kontrol etmeyi, paylaşmayı, iş birliğini ve başkalarıyla iyi geçinmeyi öğrenirler.

Bazı özel hediyelerle çocuğun yeni doğacak bebeği sevinçle karşılaması sağlanabilir. Sekiz çocuk sahibi akıllı bir kadın tanımıştım. Bu kadın, doğum yapacağı zaman, çocuklarına özel hediyeler alır, onlarla birlikte gelecek bebeğin doğum gününü kutlardı. Böylece çocuklarında uyanan kıskançlık duygusunu aldığı özel hediyelerle sevince dönüştürüyordu. Her çocuk, gelecek yeni bebeğin kendisinden bir şeyler koparacağım düşünür ve bu yüzden ona kızar. Annenin çocuklara hediyeler alarak bu kızgınlıklarını gidermesi çok hoş bir şeydi.

Çocuğunuz muhtemelen bebeğin nereden geleceğini soracaktır. Siz herhalde bazı cahil anneler gibi, onu bir leyleğin getireceğini söylemeyeceksiniz. Çocuklar iyi birer gözlemcidir. Oğlunuz, vücudunuzda meydana gelen değişikliği fark etmemesi mümkün değildir. Bebeğin içinizde büyüdüğünü, günü gelince de doğacağını söylemeniz en doğru açıklama olacaktır. Çocuklar, anne babadan öğre-nemediklerini kendilerine yakın hissettikleri kimselerden sorup öğreneceklerdir. Bu kimseler her zaman doğruyu anlatacak bir sağduyuya sahip olmayabilir. Çocuklarınız, başkalarından yanlış veya eksik şeyler öğreneceğine sizden doğrusunu öğrensinler. Çocuklarımıza hiçbir zaman yalan söylememeliyiz. Yalanımız ortaya çıktığı zaman bize olan güvenleri sarsılır. Çok geçmeden onlar da yalan söylemeye başlar.

Bazı anne babalar, çocukları cinsel konularda soru sorduğu zaman yüzlerinde memnuniyetsiz bir ifade belirir. “Sen daha çocuksun, çok ayıp, böyle şeyler nereden aklına geliyor? Bunu nereden duydun?” diyerek onu eleştirir ve utandırırlar. Utandırılarak soru sorması engellenen çocukta sağlıklı bir cinsel kimlik gelişmez. Çocukların cinselliğe ait soruları cinsel meraka yönelik değil, yaratılışı öğrenmeye yöneliktir. Basit, kısa ve doğru açıklamalar onlar için yeterlidir. Detaya girmeye, bilimsel açıklamalar yapmaya gerek yoktur.

Pek çok insan çocukluk günlerini bir gül bahçesi gibi hayal ediyor, çektikleri sıkıntıları hatırlamıyorlar. Çocukluğu tasasız, ekmek elden su gölden, mutlu bir çağ olarak görüyorlar. Belki böyle bilmeleri daha iyidir. Şimdi çocuk psikolojisi ile uğraşmak bir moda oldu. Araştırmalar ve deneyler yapılıyor, konferanslar düzenleniyor, teoriler üretiliyor, kitaplar yazılıyor. Yeniler eskilerle alay ediyor. Ne yazık ki insanlar iki uç arasında gidip geliyorlar. Ya çocuğu dokunulmaz kutsal bir yaratık, ya da ehlileştirilmesi gereken ilkel bir varlık olarak görüyorlar. Kimse orta yol üzerinde kafa yormak istemiyor. Bence gerçek orta yoldadır. Ne eski tamamen yanlış, ne yeni tamamen doğrudur.

Bilim adamı yeni düşüncelere ve değişime açık olmalıdır. Katı kuralcdık, mevcut sisteme sıkı sıkıya bağhlık şimdiye kadar bize ne kazandırmıştır? Eğer çocuk terbiyesi konusunda tuttuğumuz yol doğru ise, herkesin, özellikle çocukların mutlu olması gerekmez miydi? Bunca mutsuz insan dünyamıza hangi gezegenden gelmiştir? Bir yerlerde yanlış yaptığımızı kabul edelim. Ben yine eğitime çocuktan değil anne babadan başlanması gerektiğini söyleyeceğim. Çünkü bu mutsuz insanlar, eğitimsiz, bedbaht anne babaların ürünüdür. Eğer anne babaları eğitmezsek mutsuz insanların sayısı her gün biraz daha artacaktır.

Bir önceki yazımız olan Oğlak Burcu Anneleri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.