Yine , tarif Craig Claibome’un Sunday Times gazetesindeki pazar köşesindendi. Tabii Craig’in masa bulabilmekte herhangi bir sıkıntısı olmuyordu. Craig ile tanışıp yakın arkadaş olduktan sonra bir gün birlikte oraya gitmek istiyordum. Pearl’e bir keresinde gitmiştim. İçeri girince, eğer meşhur değilsen, sadece masa bulmanın imkânsız olduğunu değil,şöhretin de yeterli olamayacağını şaşkınlıkla görmüştüm; şöhretin de dereceleri vardı. Masa bulabilecek kadar meşhur olanlar vardı, sonra da Pearl’ün masasına gelip günün özel yemeğini tavsiye edeceği kadar meşhur olanlar.

En sonunda da, Pearl’ün tatlı ve acı çıtır balığını sipariş vermesine müsaade edeceği kadar çok meşhur olanlar. New York’ta gelinen sonuç buydu: Balık siparişi verebilmek için güçlü olmak gerekiyordu.
Serbest yazarlığa başladım. New York dergisinde yazdığım ilk yazılardan biri, birbirleriyle savaş hainde oldukları ortaya çıkan Craig Claiborne ve Mic hael Field hakkındaydı. Sonuç olarak, Craig Claiborne ile tanıştım ve yazı yayımlandıktan sonra beni evine çağırdı.

Yemekte ne servis ettiği pek akılda kalır bir şey değildi, neyse zaten ben de hatırlamıyorum. Sonra Claiborne akşam yemeği için bizim evimize geldi. Leonard Bernstein’m karısı Felicia Montealegre’nin tarifi olan Şili usulü deniz ürünleri ve ekmek güveci pişirdim. Bu kadının adını hatırlayabildiğime, daha çok da yazılışını hatırlayabildiğime çok şaşıyorum. Özellikle de, tarifinin beni neredeyse iflas ettirecek yapışkan, sütlü, hayal kırıcı uyduruk doğru olacağını düşündüm, ama hakikaten benim olan bir tarifim yoktu; annemin mangal sosu dışında tabii, onun da zaten çoğu Heinz ketçaptı.

Ancak, kesin olarak gelmesini istiyordum. Bir yerde, insanların Craig’i akşam yemeklerine çağırmaktan çekindiklerini okumuştum. Ben çekinmiyordum. Sadece adamı tanımıyordum. İtiraf etmeliyim ki, fantezim yemek yedikten sonra benim hakkımda bir yazı yazması ve tariflerimi yayınlamasıydı, ama daha önce de söylediğim gibi, kendime özgü tarifim yoktu ki.

Bu arada, hep birlikte çılgın bir rekabet içinde yemek pişirmeye başlamıştık. Hepimiz alkış bekliyor ve devamlı olarak bir şeyler pişiriyorduk. Herkese bir şeyler ispatlamak için çabalıyorduk. Bu acaba II. Dünya Savaşı sonrasının yerel karşı devrimi miydi yoksa kadın hakları hareketinin anlamsız gerginliğinin sonucu mu? Kimse bilmiyordu. Hepimiz devamlı olarak kesiyor, doğruyorduk.

Evlendim ve bir dizi mutfak çılgınlığına giriştim. Brezilya milli yemeği pişirdim. Bir sürü şeyi yufkalara sardım. Yaprak sarmalar, sufleler yaptım. Bir mutfak robotunun nasıl kullanılacağına dair kurslar aldım. Lee Lum’ın limonlu tavuğu da dahil olan komple bir Çin yemeği ziyafet sofrası bile hazırladım. Lee Lum, hiç kimsenin masa bulamadığı meşhur Çin restoranı Pearl’ün şefiydi. Eğer bir masa bulabilirseniz, yemeği sonsuza dek hatırlardınız, çünkü her şey o kadar çok metasodyumglutomat dolu olurdu ki, ancak yıllar sonra uyanabilirdiniz. Lee Lum’m limonlu tavuğunda, kestane ununa bulanmış tavuk göğüsleri vardı. Bunlar kızartıldıktan sonra içinde ezilmiş ana yayınladığı nispeten daha kolay olan kuzu köri tarifini de yapıyordum, içinde muz ve ağır krema da vardı.

Son sıralarda gene bir kere yaptım da, tadı çok kötüydü.

Bir önceki yazımız olan Akrep Burcu Erkeği Kadını Özellikleri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.