Kennedy’nin Beyaz Sarayı’nda yaz stajyeri olarak çalışıyorum ve Stanley J. Fleck adında genç bir avukatla evlenmek üzere nişanlıyım. Tanıdığım herkes evlenmek üzere nişanlı. Nişanlım beni ziyaret etmek üzere Washington’a geliyor. Ben de, serbestçe dolaşabilmek için iznim olduğundan, kendisine Beyaz Saray’ı gezdiriyorum. Kırmızı Oda’yı gösteriyorum, Mavi Oda’yı gösteriyorum. Grace Coolidge’in güzel portresini gösteriyorum. Gül bahçesini gösteriyorum. Gezintinin sonunda bana diyor ki: “Benim karım hiçbir zaman böyle bir yerde çalışmayacak.”

Central Park’taki gölde kürekli bir kayığın içindeyim. Şansıma, kürekleri çeken ben değilim. Hâlâ üniversitedeyim ama çok kısa zaman sonra artık üniversitede olmayacağım. Çok kısa bir zaman sonra burada, New York’ta yaşayacağım. Parkın etrafını çevreleyen binalara bakıyorum ve kürekleri çeken adamın dışında New York’ta kimseyi tanımadığımı fark ediyorum. Zaten kayıktaki adamı da çok az tanıyorum. Acaba ben de şu gazetelerde okuduğumuz, New York’a gelip de hiç kimseyle tanışmayan, öldüğü dahi öldükten günler sonra koridorlara yayılan kokular yüzünden fark edilen insanlardan mı olacağım diye düşünüyorum. Bir gün, New York’ta bazı insanlarla tanışacağıma kendi kendime söz veriyorum.

Sonsuza dek gazete muhabiri olacağım
Yıl 1963. Uzun grev süresince, New York Post’un bir parodisini yazmıştım. Postun editörleri parodiye çok sinirleniyorlar, ama Postun yayıncısının hoşuna gidiyor. “Eper Post hakkında parodi yazabiliyorlarsa, Post için de yazı yazabilirler” diyor, “işe alın.” Grev sona erince, Post’ta bir haftalığına denemeye tabi tutuluyorum. Şehir odası tozlu, kirli ve karanlıktır. Masalar kırık döküktür. Çok kötü kokmaktadır. Yeterli miktarda telefon yoktur. Şehir editörü, çiftleşmek için bir araya getirilen ancak birbirleriyle hiç ilgilenmeyen çift şapkalı foklan incelemek üzere beni Coney Adası akvaryumuna gönderiyor. Bir hikâye yazıyorum. Komik olduğunu düşünüyorum. Teslim ediyorum.

Şehir masasından kahkahalar duyuyorum. Onlar da hikâyenin komik olduğunu düşünüyor. Kalıcı olarak işe almıyorum. Hiçbir zaman bu kadar mutlu olmamışım. Yaşamımdaki en büyük hedefe erişmiş bulunuyorum ve sadece 22 yaşındayım.

Bir önceki yazımız olan Akrep Burcu Erkeği Kadını Özellikleri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.