Birtakım nokta ve çizgilerle kaygı keşfetme ilmine verilen addır. Remil: Arapça kum demektir. Eskiden kağıt yerine kum kullanıldığı için bu ismi almıştır. Bununla uğraşanlara “remal” denilirdi.
Remilde 16 değişik şekil vardır. Bu şekiller 32 çizgi ve 32 noktadan meydana gelmiştir. Her çizgi i ki noktaya denktir ki, 32 çizgiden 6 nokta çıkar. Re milin 32 noktasını da bunlara ilave edince toplam 96 olur ki Ebced ile hesaplanmış olan Daniyal ismine denk gelir. Remil, halka Hazreti Daniyal tarafından öğretilmiştir.

Remil atma şekilleri çeşitlidir. Remil atmada kolaylık olsun diye bazı memleketlerde zar kullanılmıştır. Remil attırmak isteyen kimselere 16 kez zar arttırılır ve her atılışta zann tek veya çift gelişine göre, yani tek için nokta, çift için çizgi olarak yazılır ve Ümmehat teşkilinden sonra remmal (remil atan) usuluna göre diğer haneleri meydana getirir ve sonuca göre de kararım verir.

Bundan başka yine bazı yerlerde kolaylık bakımından on altı Remil şeklinin her birinden dörder tane küçük kağıt parçalanna yazılıp bükülerek bir torbaya konur. Remil attırmak isteyen kimseye niyet ettirildikten sonra torbadan kağıtlar birer birer çektirilerek sıra ile dizilir ve Ümmehat teşkil edildikten sonra diğer haneler meydana getirilir ve gereken karar verilir.
Remil dökülmezden evvel yapılması ve dikkat edilmesi gereken şartlar şunlardır:
Abdestli olmak, yerin ve giyeceğin temiz olmalı.
Yüz kıbleye dönecek.
Hava yağmurlu, karlı, bulutlu, fırtınalı olmayacak.
Kötü sayılan saatlerde Remil dökmemek.
Çok tok iken Remil atmayın.
Mümkün olduğu kadar atılacak Remili kuşluk zamanına getirin.
Remil atarken niyete konsantre olun.
Sağ elin serçe parmağını mihver yaparak noktalan soldan sağa doğru saymaksızm atmak ve her sıra noktayı evvelkinin altından ve biraz aşağıdan başlatıp, öncekini geçmek ve her noktayı korken kalben Allah (C.C)’ı zikretmek.
Remil atmadan önce soru ve niyet ne ise onu söylemek.
Aynı maksat için bir günde iki defa Remil atmamak.
Remil atmaya başlamadan önce bir Ayetel Kürsi, üç Latif, üç İhlas, bir Fatiha, okumak gerekir.
Birinci satırdan ve soldan başlayarak noktalar sayılır, tek gelirse nokta, çift gelirse satırın karşısına bir çizgi çizilir. Bu on altı nokta satırından çıkarılan dört şekle Remil dilinde Ümmehat denir.
Remilde her şeklin birinci sırası ateş, ikinci sırası hava, üçüncü sırası su, dördüncü sırası da toprak sayılmıştır.

Ümmehatın dört şeklinin ateş hanelerinden beşinci şekli, hava hanelerinden altıncı şekli, su hanelerinden yedinci şekli, toprak hanelerinden de sekizinci şekli, örnekte olduğu gibi yapılır.
Agah Sun Levent: RemiFi kendine özel bazı şekiller vasıtasıyla hükümler çıkarmak ve böylece istek ve arzulan haber vermek ilmidir. Diye tarif ettikten sonra şunlan söyler.

“Vaktiyle bu şekilleri parmakla kum üstünde çizdikleri için buna remil demişlerdir. Bazı lar, ilmi remil’in İdris Peygamberce münasebeti olduğunu söylerler. Fakat bu ilimle asıl meşgul olan Daniyal imiş. Remil’in çeşitli usulleri vardır.

Remil ’in esası noktadır. Her iki noktada bir çizgi demektir. Bu nokta ve çizgilerle bir takım şekiller
yapılır.

Bunların burçlarla nispetleri hesap edilerek bun lann tahlili yapık ve hükümler çıkarılır.
Şamanlann, gaipten haber almak için kullandıkları gereçlerden biri de aynadır. Bunu, Türkiye’de fal bakıcıları, bildiğimize göre, suyun düz ve aydınlık yüzfi gibi kullanıyorlar; yani bakma kuralı her iki teknikte aynıdır. Cindar çağırdığı cinlere, aynada istediği kişileri ve olayları yansıtmasını buyurur. Ve buna göre yorumunu yapar.

Bir önceki yazımız olan KUMALAR FALI başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.