Bir Yılın Döngüsü

Astrolojik sembolizmin köklerinde, her ikisi de dairesel, iki fiziksel hareket yatmaktadır. Birisi dünyamn kendi ekseni etrafında dönmesi, İkincisi de Güneş’in etrafında dönmesidir. Birinci hareket evleri oluşturur, bunu daha soma tartışacağız. İkinci daire burçlarm sembolizmini doğurur. Ve temel sembol burçlar kanalıyla yeryüzüne iner.

Eğer hergün şafaktan önce uyamp, gökyüzünü incelersek, burada yinelenen bir düzen olduğunu farkederiz. Güneş her sabah yıldızlardan oluşan bir bölüme doğmaktadır. Haftalar geçtikçe Güneş’in hep doğudan doğduğunu, ama onun ışınlarının yaladığı yıldızların kademe kademe değiştiğini görürüz. Bir sabah bir yıldız kümesine doğar. Bir ay soma bir başka yıldız kümesine, soma bir başkasına. Bir vıl geçer ve başladığı noktaya geri döner.

Somut gerçek çok farklıdır, ama bu düzen algılamamızın gerçeğidir. Gördüğümüz budur. Gerçekte dünya Güneş etrafında dönmektedir. Dairesel yörüngenin bir noktasında Güneş’e baktığımızda onu bir takım yıldızların alanında görürüz. Bir süre soma yörüngenin başka bir noktasında başka bir takım yıldızların alanında.

Güneş sisteminin ölçeği şaşkınlık yaratacak kadar büyüktür, aklımızı karıştırabilir. Bunu daha bildik bir şekilde gözümüzde canlandırmaya çalışalım. Bir arkadaşımızın fotoğrafım çektiğimizi düşünelim. Onu bir odanın ortasma yerleştirip görüntülemeye çalışıyoruz. Bulunduğumuz yerden onu bir kütüphanenin önünde görüyoruz. Arkadaşımızı odakladığımızda arkadaki kitaplar bulanıklaşıyor, bir renk cümbüşü olarak görünüyor. Yer değiştiriyoruz. Bu noktadan arkadaşımız boş bir duvarın önünde duruyor. Bu daha iyi bir bakış açısı, fotoğrafı çekiyoruz.

Güneş sisteminde de durum aynıdır. Güneş, amacımız için, sabit kabul edilir. Daha iyi bir açı için onun etrafında dolaşırız. Ancak biz sabit duruyoruz da o dolaşıyor gibi algılarız. Niçin? Çünkü Güneş’in arka planındaki yıldızlar biz yörüngemizde dolaştıkça değişir. Arkadaşımızı önce bir kütüphanenin önünde, sonra boş bir duvarın önünde gördük. Oysa o hiç yer değiştirmedi.

Dünyamn uygun açıyı arayışı sabittir, yörüngemiz hiç değişmez. Bu yüzden Güneş’in “yörüngesi”de hiç değişmez. Bir takım yıldızdan öbürüne, sonsuz ve düzenli bir şekilde ilerler durur. Takip ettiği bu yol, antik çağlardan bu yana, kaydedilmiştir. Modern çağda bu yola ekliptik diyoruz, ama onun antik bir ismi de var: zodyak.

Zodyak gökyüzünün, astrolojinin temel sembolünün iki boyutlu halidir. Gökyüzü gibi, daire de sonsuzluğun, sınırsızlığın metaforudur. Küreden daha basit, ama pratik bir değeri olamayacak kadar geniş kapsamlı. Şirpdi klasik bir problemle karşı karşıyayız: Daire ereden başlar? Onu nasıl delebiliriz? Çözüm astrolojide her zaman olması gereken yerdedir: gözlerimizle, kalbimizle ve sağduyumuzla.

Dünyanın yörüngesini Güneş’in geri plandaki yıldızlarla ilişkisi kanalıyla izleyebiliriz. Ancak bu oldukça belirsizdir. Astronom-din adamları bunu farkedebilirler. Denizciler de. Fakat hepimizin bu ince detayları farketmemiz gerekmez. Bir yıl içerisinde, o, kendisini görmezden gelemeyeceğimiz şekilde hissettirir. Hava bizi donduracak kadar soğur. Soma bayıltacak kadar ısınır. Mevsimler değişir. Ve bu değişimler Güneş’in etrafındaki yörüngemizle paralel yürür.

Astronomik açıdan “kritik” bir dönem bir mevsimin başlangıcım belirler. Ve bu dört “kritik” dönem bizi temel sembolün ötesine taşır. Sonsuzluğu delmeye başlar, onu ulaşılabilir, içine girilebilir yapar. Bunlar sayesinde daireyi bölebiliriz.

Kış yeryüzüne yakın bir Güneş, kısa günler ve uzun geceler getirir. Yaz, bunun tam tersidir. Eğer bir yıl içinde gün ışığındaki değişimleri gözlersek, belirgin bir motif görürüz. Bir noktada gündüzle gecenin uzunlukları eşitlenir. Soma gündüz uzamaya başlar. Tam üç ay soma kritik noktaya ulaşırız. Gündüz en güçlü konumundadır, gece ise en güçsüz. Ama karanlık toparlanmaya başlar ve yavaş yavaş aydınlığı aşındırır. Kademe kademe eşitlik kazanılır. Bu dengeleme üç ay sürer. Bu süre

sonunda gece ve gündüz yine eşittir.

Takip eden üç ay boyunca, karanlık aydınlığı bastırır. Sonra bir başka kritik döneme ulaşılır; gündüz savaşmaya başlar. Önceleri dermansızdır, ama güç yer değiştirmiştir. Üç ay içinde ışık karanlığa eşitlenir ve başladığımız yere döneriz.

Işığın bu yavaş nefesi, astrolojinin basit ritmidir. O olmadan temel sembolünün soyutluğunun ötesine geçemeyiz.

Yıldızlar Değil, Mevsimler

Astrolojinin bizzat yıldızlarla hiçbir işi yoktur. O, gün ışığındaki bu değişimlerle, daha basit bir dille, mevsimlerle ilgilidir. Peki o zaman Koç, Boğa ve Oğlak ne oluyor? Bunlar yıldız kümeleri. Yıldızlar. Eğer astroloji yıldızlarla ilgilenmiyorsa, niçin onlardan bahsediyoruz?

Binlerce yıl önce, astronom-din adamları nihayet gün ışığının karanlıklardan süzülüp geldiğinin göründüğü günün sabahında, Güneş’in Oğlak takım yıldızının içinden doğduğunu saptamışlar. Bu yıldız kümesi Güneş’in ekliptik üzerindeki konumunu işaretlemek için elverişli bir görsel işaret olarak hizmet etmiş. Böyle bir bilgi pratik açıdan, örneğin ekim dönemini belirlemede, atalarımızın işine yaramış. Bu kolaylık sınırlı bir zaman için geçerli olmuş.

Dünyamn eksenindeki küçük bir oynama nedeniyle, Güneş’in kışın ilk günündeki konumu Oğlak’tan geriye, Yay takım yıldızına doğru kaymış. Ancak gelenekler yavaş ölüyor. Din adamları dünya kışa girdiğinde, Güneş’in de Oğlak’a girdiğini söylemeye alışık oldukları için bunu söylemeye devam etmişler.

Bu yanılgı, dil sürçmesi astroloji için önemli bir problem doğurmadı, ama halkla ilişkiler konusunda karmaşa yarattı. Astronomlar “Astroloji diye birşey olsa bile, bütün Koç burcundakiler aslında Kova’da doğmuştur, bu nedenle yanlış burcu okuyorsunuz.” demeyi çok severler. Buradaki sorun iletişim sorunudur. Bir astronom “Koç” derken, belirli bir yıldız kümesinden söz etmektedir. Bir astrolog içinse Koç’un tamamiyle farklı bir anlamı vardır. Koç, dünyamn güneş etrafındaki yörüngesinin bir evresidir, veya basitçe, bir mevsimdir.

Bu nedenle sembolizmin kalbinde yıldızlar değil, mevsimsel değişiklikler yatmaktadır. Gecenin uzunluğundaki değişimler sayesinde, daireyi bölmek üzere dört kritik nokta işaretleyebiliyoruz. Sınırsızlık, her biri belirli bir karaktere sahip, dört sınırlı evreye bölünüyor.

Bu dört evreye elementler diyoruz.

• 30 Eylül 2015
• Yorum yapılmamış
• Astroloji

Astrolojinin temel avantajı

NİÇİN SIKINTIYA GİRELİM?

İnsanlar değişir.

Buna rağmen bir varsayım virüs gibi çoğu astroloji kitabında dolaşıp durmaktadır: insanlar değişmez. “Akrepler seksidir, ama güvenilmezler; Oğlaklar çalışkandır; Balıklar kozmiktir, ama çek defterlerini dengele-yemezler.” En ileri düzeydeki kitaplarda bile benzer iddialar bulabiliriz: “gerilimli açılar altındaki Venüs rasgele ilişki kurmayı gösterir.” Değişmez, katı ifadeler. Ptolemy’den Linda Goodman’a kadar astrolojik semboller psikolojik bir makinenin parçaları gibi yorumlandılar. Doğumda bunlarla kutsandık veya lanetlendik ve ölüme kadar buna hapsolduk.

Bu bir yalandır.

Yaşamda önceden tahmin edilemez, belirsiz bir unsur vardır. Bu yabam kart falcılar için bir taç olabilir ama astrolojiye positif ve evrimsel yaklaşım için bir kilit taşıdır.

Astroloji o kadar yanlış anlaşıldı, o kadar yanlış yorumlandı ki kelimenin gerçek anlamı hemen hemen kayboldu. Bunun için malum kötü adamları suçlayabiliriz, ama suçun büyük bir kısmı astrologların kendilerine aittir. Sembollerin geleneksel yorumlamşı ve geleceği tahmin etme saplantısıyla modern astrolojinin büyük bölümü bir parodiye dönüştü. Çoğu zaman gerçekten gülünçtü. Entellektüel bir çevrede, astrolog olduğunu itiraf etmek, Brezilya dizilerini seyrettiğini itiraf etmeye benzedi. Bu sanatı uygulayan bizler şikayet ve protesto edebiliriz, ancak en az bu durum kadar utanç verici bir gerçeği kabullenmeliyiz: biz bunu hak ettik.

Astroloji gerçeği işaret eden bir parmaktır. Herhangi başka bir dil gibi, algıladıklarımızı düzene sokma yollarım sağlar. En iyi koşulda kendimizi daha dürüstçe görmemize yardımcıdır. En kötü koşulda bizimle deneyimimizin hamlığı arasına bir duvar örer. Değerli olabilmesi için yaşamın gerçeklerini yansıtmanın yaraşıra gelişimimizin, büyümemizin keskin ucunu bilemesi gerekir. Eğer astroloji akla bir lazer keskinliği veremiyorsa, kalpte bir damarı açıkta bırakamıyorsa, başarısız oldu demektir.

Böyle bir drama nasıl oluşturulabilir? Göksel görünüşlerle bağlantılı özellikleri sıralamakla olmadığı kesin.

Bizler robot değiliz. Bizler kadm ve erkeğiz. Bizler doğumda bir daha değişmeyecek şekilde programlanmadık. Pilimiz bitene kadar önceden yazılı bir süreci yaşamayacağız. Böyle bir seçenek elimizdedir: mekanik ve sıkıcı olabiliriz. Monoton, önceden tahmin edilebilen bir davranış biçimi sergileyebiliriz. Ama bundan fazlasını da yapabiliriz. İnsan olmak değişken olmaktır. Değişim kapasitesine sahip olmaktır. Büyümesini bilmektir.

İçimizde hareketsiz, eylemsiz bir Everest duruyor olabilir ama astroloji değişkenliğin yegane atomuna hitap etmelidir. İçimizdeki durağana değil, yaşayana ulaşmalıdır.

Her astrolojik sembol bir olasılıklar spektrumunu temsil eder, her doğum haritası onbin farklı kişiliğin köklerini içerir. Sistemin anahtarı budur.

Bir insan doğum haritasma dar bir hayal gücüyle, yaratma cesareti olmadan yaklaşabilir veya coşkulu, yaratıcı bir şekilde tepki verebilir. Tepkisi daha önceden, hiç bir şekilde bilinemez. İyi veya kötü doğum haritası diye bir şey yoktur. Gelişmiş haritalar, gelişmemiş haritalar, akıllı haritalar veya şizofrenik haritalar yoktur. Ne tür bir ölçütle ilgileniyorsak, bunu bulmak için başka bir yere bakmalıyız.

Astroloji bize üç şekilde yardımcı olabilir. Açık bir şekilde, yaşayabileceğimiz en mutlu hayatm portesini çizer. Bu iş için elimizdeki araçları ve bu araçları nasıl kullanabileceğimizi anlatır. Ve eğer kendimize bunun dışında bir yol çizersek hayatımızın nasıl bir şeye benzeyeceği hakkında bizi uyarır. Bu bakış açısıyla, bütün seçeneklerin bizim elimizde olduğunu, bir gezegen veya burcun belli bir kaderi ifade etmediğini kabul etmeliyiz.

Bunları bildikten soma doğum haritamızın mesajlarım dinleyebiliriz veya onu yok sayabiliriz. Bu bizim kendi işimizdir. Ve onu yok saymayı seçsek bile, yaşamın kendisinin, er veya geç, aynı mesajı bize ileteceğini bilmeliyiz.

Peki, öyleyse astrolojiye niye ihtiyacımız var? Bir sebebi yok. Bir çok insan o olmadan da gayet iyi yaşıyor. Doğum haritasında başka bir yerden öğrenemiyeceğimiz hiç bir şey yok. Terapiye gidin, bir Tibet manastırında meditasyon yapın, aşık olun, kayıp bir şehri keşfedin tüm bunlar da aynı işi yapabilir. Astroloji kişinin kendim tamma yollarından sadece biridir. Ve diğer bütün yollar gibi onun da avantajları ve dezavantajları vardır.

Astrolojinin temel avantajı hızıdır. O olmadan yıllarca sendeleyerek, düşerek, kalkarak kim olduğumuz bilgisini sahte gerçekler ve boş hayaller içinde arayabiliriz. Terapi bu süreci hızlandırabilir. Aym şekilde dinamik bir evlilik de. Aynı şekilde bütün dayanma limitlerimizi zorlayan, karakterimizin özü dışında herşeyi alıp götüren bir macera da.

Ancak tüm bu süreçler zaman alır. Ve hepsinin kendine göre tuzakları vardır. Diğer yandan bir astroloji seansı veya bu okumak insanın bir öğleden sonrasını alır. İki veya üç saat içinde, başka koşullarda bir kaç yıl içinde farkına varılabilecek bilgiler insanın bilinç düzeyini yükseltebilir.

Astrolojinin dezavantajları? Bütün bu değerli bilgiler insanın bir kulağından girip diğerinden çıkabilir. Astroloji insanı terapiden daha fazla değiştiremez. İnsanlar kendileri değişirler.

• 20 Eylül 2015
• Yorum yapılmamış
• Astroloji