Üreticiyle tüketicinin birbirinden ayrılması, İkinci Dalga toplum larının hepsinde takıntılı bir “makrofilya”ya neden oldu; diğer bir deyişle, Teksas halkınınkine benzer bir büyüklük ve gelişim tutkusuna. Bir fabrikada çalışma saatleri uzatıldığında birim maliyetler düşüyorsa, aynı mantıkla, başka alanlarda üretim hacminin artırılması da belli tasarruflara yol açacaktı. Artık “büyük” kelimesi “verimli” kavramıyla aynı anlama geliyordu ve böylece, “azamileştirme” prensibi, İkinci Dalga uygarlığının beşinci prensibi olarak karşımıza çıkıyordu.

Ülkeler ve şehirler, en yüksek gökdelene, en büyük baraja veya dünyanın en büyük minyatür golf sahasına sahip olmakla övünmeye başladı. Dahası, büyüklük gelişimin sonucuydu ve çoğu endüstri devleti, şirketi ve organizasyonu, gelişme ve büyüme idealini çılgınca bir tutkuyla izliyordu.
Matsushita Electric Company’de çalışan Japon işçi ve müdürler, her gün işe başlamadan önce şu şarkıyı hep bir ağızdan söylüyordu:

Üretimi vurgulamak için elimizden geleni yaparız Ürünlerimizi dünyanın her yerinde insanlara göndeririz Hiç bitmeden ve tükenmeden Bir çeşmeden fışkıran su gibi Büyü, endüstri, büyü, büyü, büyü!

Bir önceki yazımız olan Akrep burcu Çin Astrolojisi başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.