Gün Işığı

Gün ışığında en iyi görüş bir nesneye doğrudan bakarak elde edilir, öyle ki görüntü başlıca foveanın (koni hücreleri) üzerine odaklanır. Bir görüntüye doğrudan bakmak, geceleyin bir pilota aynı derecede yetmez.

Bu nedenle pilotlar bu doğal eğilimi yenmek üzere eğitilir. Görmek istedikleri nesnenin beş on derece yanına bakarak, daha çok çomak hücrelerinin ışık almasını sağlamak öğretilmiştir onlara. Aynı fal bakmadaki gibi Geceleyin görmede, merkez dışını tarama çarpışmaları önlemek için gerekli görsel duyarlılığı sağlamalarına yardım eder.

Gece görüşü ile ilgili diğer bir sorun da konilerin ışık şiddetinde değişmelere duyarlı olmalarına karşın, çomaklar aynı duyarlıkta değildir. Bu nedenle pilotlar, gece uçuşundan önceki en az 30 dakika, parlak ışıklardan sakınmak üzere eğitim alır. Eğer parlak bir ışıkla karşılaşırsa, gözlerinden birini kapatmak yoluyla onun ışığa duyarlılığını korumak için eğitilmişlerdir; öyle ki ışık kaybolduktan sonra yeniden görebilsinler.

Pilotlar, aynı zamanda nesnelerin, olduklarından farklı algılanmaları olan görsel yanılsamaları anlamak ve onlardan kaçınmak üzere eğitim görür. Örneğin, yerdeki bir ışık ya da parlak bir yıldız gibi, karanlık bir arka planda, tek bir ışık noktasına, gözünüzü dikip birkaç saniye baktıktan sonra, ışığın kendi kendine hareket ettiğini görebilirsiniz. Uçağın yönünü sadece bu ışığa göre düzenleyen bir pilot, uçağın denetimini yitirebilir. Bu yanılsamaya karşı korunmak için pilotlara gökyüzünde belli bir noktaya bakmak yerine, gökyüzünü gözleriyle taramak öğretilmiştir.

Aldıkları tüm eğitime karşın, pilotlar uçmaya bağlı görsel sorunlardan tamamen kurtulamazlar. Bununla birlikte, eğitimleri, gerektiği zaman onların koruyucu önlemler almalarını ve uçuşlarını daha güvenli yapmalarında önemli bir rol oynar. Buna rağmen pilotlar bile arada sırada olağan olayları olağandışı olaylarla karıştırabilir.

• 30 Mayıs 2013
• Yorum yapılmamış
• Astronomi, Genel

Gönül Eğlendiren Şakalar: Yanlışlanan UFO Hipotezleri

Ocak 1967’de Michiganlı genç delikanlılar, Dan ve Grant Jaroslaw, koyıı gri bir uçan dairenin St. Clair Gölü’nün üzerinde havada durduğunu, sonra da güneydoğuya doğru hızla uçarak kaybolduğunu söyledi. Gördükleri diskin dört fotoğrafını da ortaya koydular.

Bu olay kamuoyunun çok dikkatini çekti fallar ve fotoğraflar birçok uzman tarafından incelendi. Dokuz yıl sonra bu kardeşler fotoğrafların bir şaka olduğunu itiraf ettiler. UFO, iple asılmış bir modeldi.

Bu tip oyunları yapan diğer kimseler ise UFO lara benzetebilmek için, mumlarla işleyen sıcak hava balonları kullandılar. UFO bildiriminde, yine de bu tip şakalar fazla yer almaz.

Tanıkların çoğu ise, gördükleri konusunda içtendir. Tanıkların görüleni yanlış teşhisi, bilinçli uydurmadan çok daha olasıdır. Bir şaka ortaya çıkarıldıktan sonra bile çoğu UFO meraklısı kendi ilk fikirlerine sıkı sıkı yapışır ve sonuçta bunların düzeltilmesine karşı pek açık değildir.

Böyle bir meraklı grubu, Ed Walters adlı birisinden düzmece UFO fotoğrafları aldı. Bu meraklı grubu, saygı ve güvenlerini kazanmış, Rex ve Carol Salisberıy adlarında iki araştırmacı bu fotoğrafları incelemesini istedi. Salisberıy’ler, Bay Walters’in bir hileli fotoğraf üstadı olduğunu ve fotoğrafların sahte olduğunu bildirince, grubun tepkisibu bildirimi reddetmek ve Salisberry lerin işlerine son vermek oldu.

• 30 Mayıs 2013
• Yorum yapılmamış
• Astronomi, Genel

Easter Island Yontuları

Eski yerlilerin soyundan gelenler, fal bakmak ve yontuların oluşturulması için, yavaş fakat akla yatan bir yolun olduğunu gösterdiler. Eski taş aletleri kullarak, altı kişiden oluşan iki takımın, bir yontuyu bitirmesi bir yılını alırdı. Yontuyu kum üzerinde yürütmek aşağı yukarı 180 yerlinin çabasını gerektirirdi; daha sert bir yerde yürütmek için ise 90 kişi gerekirdi. Bu iş için gerekli olanın en azından 20 katı insan vardı.

Kütük kaldıraçlar kullanarak yontunun başını beş on santim kaldırıp, sonra da yontu dik konuma gelinceye kadar kaldırılan kısmın altına taşlar koymak yoluyla yontuyu dikmek 12 kişi tarafından, 18 günde başarılabilirdi.

Mısır Piramitleri
Piramit inşa etme teknikleri; basit çamur kaplı höyükler ve gömütler yapmak için kullanılan teknikler, daha sonra briket, en sonunda da taş blokların kullanımı şeklinde evrimleşmiştir. Basamak şeklindeki piramitler, klasik dolgu piramit biçimine çevrilmiştir.

Oldukça yumuşak büyük kireçtaşı blokları sert taş aletler ile tâş ocağından çıkarılabilirdi. Lübnan’dan ve diğer yerlerden getirtilen kütükler, taş blokları üzerlerinde yuvarlayarak yürütmeye yarardı. Sallar, Nil boyunca, bu taş blokları Nil kıyısından büyük piramitin temeline götüren uzun eğimli geçit yollarına taşıyabilir. Taş blokları karada taşımak için ahşap kızaklar kullanılabilir ve taş blokları piramitteki konumlarına taşımayı kolaylaştırmak için rampalar inşa edilebilirdi.

Bilim insanlarının kadim astronotların buraya hiç gelmediğini ve fal bakmadığını kanıtlaması mümkün mü? Hayır. Olumsuz bir hipotezi kanıtlamak olanaksızdır. Astronotların, var olduklarını inandırıcı kartlarla gösterme sorumluluğu ise Von Dâniken’in üzerindedir.Açıkçası o bunu yapmamıştır.

• 30 Mayıs 2013
• Yorum yapılmamış
• Astronomi, Genel

Kadim Astronotlar

Uzaylılar tarafından Dünyaya yapılan ziyaretlerin binlerce yıldır devam ettiği ve kadim astronotların bu şekildeki ziyaretlerinin eski uygarlıkların, teknolojik becerilerinin ve kültürel karmaşıklıklarının etrafındaki birçok gizemi açıklayabileceğini ileri süren kişiler bulunmasıydı:

Eski insanlar, taş ocaklardan taşları nasıl çıkarabilmiş, onları kilometrelerce nasıl taşıyabilmiş ve Easter Island’daki devasa taş yontuları nasıl dikebilmiştir? Eski insanlar, çağdaş teknolojinin araçlarından yoksun bir çağda o muazzam piramitleri nasıl yapabilmişlerdir? 1970 yılından buyana ları 40 milyonun üzerinde satılmış bulunan Erich von Dâniken, bu kuramın en önde gelen taraftarlarından biridir.

Von Dâniken, Maya Kralı Paçal ın mezar kapağındaki taş oymaların uzay aracını kullanan kadim bir astronotu temsil ettiğini öne sürmektedir. Astronot, elleriyle uzay aracının kumandalarını kullanırken, bir ayağıyla da bir çeşit pedale basıyordu. Burnunda ise oksijen maskesine benzediği söylenen bir şey bulunuyordu. Uzay aracının dışında ise aleve benzer bir egzozun bulunduğu söyleniyordu.

Maya kültürüyle aşina olanlar ise bu oymaları farklı yorumluyor. “Kumandalar”, geri plandaki Maya Güneşi ni temsil ediyor. “Pedal” ise Mayalarda ölümün simgesi olan bir deniz kabuğudur. “Maske” burna değmiyor. Bu, Maya Kralı tarafından kullanılan bir ziynettir. “Alev” ise, bir mısır bitkisinin kökleridir. Von Dâniken’in astronotu da aslında ölü Maya Kralı Paçalıdır.

Von Dâniken in diğer bir savı ise, uzaylı ziyaretçiler tarafından bir uzay gemisi için planlanmış işaretler ya da şeritlerin hâlâ görünüyor olmasıdır. Çöle kazınmış olan bu uzun çizgilere, Nazca çizgileri de denir. Çölde çizilmiş olan çizgiler, yine de, konma pistlerinden çok uzunlardır ve oradaki toprak, uçaklar tarafından kullanılmayacak kadar kumlu ve yumuşaktır. Böyle çizgilerin, dinsel törenler sırasında birçok insan tarafından çiğnenerek açılan patikalar olma olasılığı daha yüksektir.

Tarihöncesi insanlarının, yöntem ve teknolojilerini nasıl geliştirdikleri ve uyguladıkları konusunda ayrıntıları tam olarak hiçbir zaman bilemeyeceğiz. Bununla birlikte, ellerindeki teknolojiyle böyle olağanüstü işleri başarabilmelerinin akla yatkın yollarını biliyoruz.

• 30 Mayıs 2013
• 3 yorum
• Astronomi, Genel

Roswell Histerisi

Belki de herkesin en çok duyduğu gözlem kaydı, 1947’de New Meksiko’daki Roswell kasabasının yakınlarındaki olayla ilgili olanıdır. Bu örnekte, uzaydan gelen bir aracın yere çakılmasına ait bildirimler, uzaylı yaratıkların cesetlerinin enkazdan çıkarılması öyküleriyle dalanıp budaklandırılmıştı. Dahası, uzaylı yaratıklardan arda kalanların, ABD Hava Kuvvetleri’nce ve iddiaya göre hükümetle işbirliği yapan bazı komplocular tarafından otopsi yapılmak üzere götürüldüğü söylentileri de yaygınlaşmıştı.

Roswell’te yere çakılmada ölen, dünya dışı bir yaratığa uygulanan otopsiye ait olduğu öne sürülen bir arşiv fil, minin sonradan bir şaka olduğu ortaya çıktı.

Bu bildirimlerin anlamlı bir yönü de gemide fal bakma olayının ilk olarak 1947’de bildirilmesine karşın, 1947 tanıklarının uzaylı cesetlerine ait bildirimleri, 1970’li yılların sonlarına kadar ortaya çıkmamıştı. Bu yıllara gelindiğinde, uzaylı yaşam biçimlerine ait gözlem kayıtları yaygınlık kazanmıştı ve tanıkların yaratıcı hayal güçlerini uyaracak konuma gelmişti.

Roswell yakınlarındaki olaylar, 1994 tarihli Roswell Raporu denilen bir Hava Kuvvetleri raporunda açıklandı; Dosya aşağıdaki gibi kapandı:

•    New Meksiko çölündeki “olağanüstü” askeri etkinlikleri: yüksek irtifa balonları fırlatılması ve düşen balonların toplanması çalışmasıydı.

•    New Meksiko çölünde gözlenen “uzaylı yaratıklar” büyük bir olasılıkla, bilimsel araştırma için kullanılan yüksek irtifa balonları tarafından yukarıya taşman insan biçimindeki sınama mankenleriydi.

•    Bir uçan dairenin yere çakılmasından hemen sonra her seferinde enkaza uçan daireyi ve içinde bulunan tayfaları almaya gelir gibi görünen askeri birliklere ait raporlar, aslında insan biçimindeki mankenleri toplama çalışması yapan Hava Kuvvetleri personelinin doğru bir tanımlamasıydı.

•    Roswell Ordu Hava Alanı Hastanesi ndeki “uzaylı cesetleri”, iki ayrı olayın birleşimi olabilirdi: (1) 1956 yılında on bir hava kuvvetleri personelinin yaşamını yitirdiği bir uçak (KC97) kazası (2) 1959 da iki Hava Kuvvetleri pilotunun yaralandığı bir insanlı balon kazası.

Bu rapor, resmi kayıtlar, teknik raporlar, çekilmiş filmler, fotoğraflar ve bu olayların içindeki kişiler ile yapılan söyleşilerle kapsamlı bir şekilde belgelere dayandırılmıştı.

• 30 Mayıs 2013
• Yorum yapılmamış
• Astronomi, Genel