Bu alan, astrolojinin bilimle karşılaştırılmasının en güç olduğu alandır. Nitekim günümüzden astronomi ve astrofizik ve astrologların yüzyıllardır kullandığı “küçük” gezegenler sistemi hakkında elde olan bilgiler arasmda öyle büyük bir oransızlık vardır ki bunun incelenmesini önermek neredeyse olanaksızdır. [63,64]
Birkaç on yıldır, uzay uyduları, Explorer, Pioneer, Va yager, Giotto, Vega bu gezegen sisteminin yakından tanınmasına çok büyük katkılarda bulunmuşlardır. Ama hâlâ yeni açıklamalara ihtiyaç vardır: 1972 ve 1973’te fırlatılan Pioneer 10 ve 11 uydulanndan, Uranüs ve Neptün’ün yörüngelerindeki, yeni bir gezegenin neden olabileceği açıklanamayan düzensizlikler hakkında haber beklenmiyor mu?

Ayın yörüngesi günümüzde CERGA’nm (AM) gözlemevinden lazer yardımıyla incelenecek denli karmaşık değil mi? Satürn gezegeni, tek başma karmaşık bir sistem olarak ortaya çıkmadı mı?

Özellikle astrofizik, yakın bir geçmişten bu yana olağanüstü gelişmeler kaydetmiştir: Güneş’in termonükleer alanda incelenmesi galaksimizin ve onun, aralarından bir çoğu olası Güneşler gibi gözüken 150 müyar yıldızının incelenmesi bizden 15 milyar ışık yılı uzakta olduğu tahmin edilen en uzak galaksinin keşfi. İşte bizi ve bizim eski astrolojimizi koyabileceğimiz yer.

Yine de, bu olanaksız gibi gözüken işe, gezegenlerin Dünya üstündeki etkisine ilişkin bir mekanizma astrologlar tarafmdan sık sık sözü edilen tasarlamaya olanak veren çalışma örneklerini diğerleriyle birlikte ele alarak ve astrolojiyi “güncelleştirmeye” çalışan astrologların az sayıdaki çalışmalarının birkaç tanesinden sözederek başlayacağız.

Nelson’un Çalışmaları. Kısa radyo dalgalan, (HF: high frequency) güneş lekeleriyle ilişkili olan dünya iyonosferi nin durumuyla bağlantılı olarak, çeşitli parazitlerle karşı karşıya kalmaktadırlar. 1946’da, güçlü Amerikan ağı RCA (Radio Corporation American), bu olguyu, dünyanın çeşitli bölgelerine dağılan yüz kadar istasyon yardımıyla ve ciddi olarak inceleme kararı alır ve bu işi 1968’deki emekliliğine kadar orada çalışmış olan mühendis Nelson’a verir. Birçok makale ve iki konum Nelson’un bulgulanna yer yerir.

Nelson’a göre, güneş lekelerinin devreleri gezegenlerin Güneş üstünden değil ama onu çevreleyen elektrikli değişken atmosfer üstündeki çekim güçleri üstünden geçişleri sırasındaki harekete bağlıdır. Demek ki Dünya üstündeki radyo dalgalarındaki parazitler, farklı gezegenlerin karşılıklı konumlarından kaynaklanmaktadırlar. Nelson böylece uygun günleri ve parazitin olacağı tarihleri büyük bir çoğunlukla öngörebilmiştir.

Astrologların ilgisini çok çabuk çeken bu çalışma, gezegen konumlarını, güneş lekeleri yardımıyla Dünya’daki olaylar üstünde yaptıklan etkiye olan inancı desteklemektedir. Bu, Gauquelin’in gezegenlerin kalıtımıyla yer çekimi arasındaki bağlantıya ilişkin gözlemleriyle birleşmektedir.

Eysenck bu çalışma üstüne uzun bir süre eğilmiş ve Nelson nezdinde de olmak üzere bir anket yürütmüş [48], ve sonunda astronomların bu çalışmanın aynntılı bir değerlenmesini yapamadıklanna ve son yargının yeterince açık olmadığına karar vermiştir.

Başka araştırmacılar da aynı türden sonuçlara varırlar.

Bir önceki yazımız olan Güneş burçları başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.