İçimizdeki sesleri susturmak üzere kendimize emirler vererek ya da dikkatimizi başka bir tarafa çekmeye gayret ederek bir uyum ve görüş birliği yakalamak asla mümkün değildir. Beynin kabul edebileceği ve beyne emirler veren merkezi bir denetleyici yoktur. Aslında bölünme ergenlikte doğaldır ve ancak bu bölünmenin sebeplerini anlayarak ve yetişkinlik döneminde etkin bağlantılar kurarak birleşik bir bütün haline gelebiliriz.

Bu kitapta da göstermeye çalıştığım gibi bu bütünlüğü sağlamak, nasıl görev yaptığımızı kontrol edebileceğini düşündüğümüz kimliği ortadan kaldırarak ve çatışmaların tatlıya bağlandığı yeni zekâ seviyeleri ile bağlantılı bir benlik haline gelerek olur. Bu da ancak hiçbir bölünmenin olmadığı bir seviyenin elde edilebileceği benlik özünü elde etmekle mümkündür.

Misyon, benlik ikiliğini daha büyük amaçlara hizmet eden yeni bir ilişkiye taşır.

En üst noktadaki görev tanımı, bilinçli bir benlik ifadesinin, büyük resmin uyumlu bir parçası ve ortağı olarak tanınmasıdır. Bu durum, dünyada bulunmamızın sebebi ve üstlendiğimiz anlamlı rolün bilincine varmaktır. Büyük işler yapan herkes bu büyük resmi vurgulamıştır. Büyüklük sadece yaptıklarımızla değil aynı zamanda bizim sayemizde dile dökülen ve harekete geçen yeni bir zekâ seviyesinin özgür bırakılmasıyla keşfedilir.

Örneğin Mozart’ın müziğini ele alalım. Dehadan bahsettiğimizde hemen Mozart gelir aklımıza ve onun hayattaki misyonunun muhteşem eserler vermek olduğu genel yargısmı kabul ederiz. Ancak Mozart’ın müziğinin neden iyinin de ötesinde, muhteşem olduğunu açıklamaz. Son yıllarda müziğinin sadece kulağa güzel gelmediğini aynı zamanda dinleyicide içsel bir huzur ve uyuma sebep olan belli beyin dalgalarıyla senkronize olduğunu keşfettik.

Bir önceki yazımız olan Astroloji başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.